دستگاه ایکس ری بازرسی - X-RAY

دستگاه ایکس ری چمدانی مورد استفاده در فرودگاه ها معمولاً مبتنی بر یک سیستم اشعه ایکس با انرژی دوگانه است. این سیستم دارای یک منبع پرتو ایکس است که پرتوهای ایکس را معمولاً در محدوده 140 تا 160 کیلوولت پیک (KVP) ارسال می کند. KVP به میزان نفوذ اشعه ایکس اشاره دارد. هر چه KVP بالاتر باشد، اشعه ایکس بیشتر نفوذ می‌کند. اشعه ایکس، امواج الکترومغناطیسی است که انرژی زیادی دارند و قدرت نفوذ زیادی دارند.

پس از عبور اشعه ایکس از عنصر و شی مورد نظر، یک آشکارساز، پرتوهای ایکس را به فیلتری منتقل می‌کند، که پرتوهای ایکس با انرژی کمتر را مسدود می‌کند. اشعه ایکس پرانرژی باقیمانده، به آشکارساز دوم برخورد می‌کند. آشکارسازها شامل چند برد قابل تعویض (مثلاً ۱۰ برد) هستند که انرژی اشعه ایکس را به جریان الکتریکی تبدیل می‌کنند. بر روی هر برد تعدادی کریستال سینتیلا تور، به همراه فوتودیود و تقویت‌کننده ولتاژ وجود دارد.

یک مدار کامپیوتری پیک‌آپ‌های دو آشکارساز را برای نمایش بهتر اجسام کم انرژی، مانند بیشتر مواد ارگانیک، مقایسه می‌کند.

از آن‌جایی که مواد مختلف، اشعه ایکس را در سطوح مختلف جذب می‌کنند، تصویر روی مانیتور به اپراتور دستگاه این اجازه را می‌دهد تا اشیا و مواد مختلف داخل کیف یا بسته مورد نظر را ببیند. رنگ اقلام معمولاً بر روی مانیتور نمایشگر بر اساس محدوده انرژی که از جسم عبور می کند متفاوت است و به طور کلی یکی از سه دسته اصلی را نشان دهند:

• ارگانیک (organic)
• غیرارگانیک  (inorganic)
• فلز  (Metal)
• در حالی که رنگ‌هایی که برای نشان دادن مواد «غیرارگانیک» و «فلز» استفاده می‌شود ممکن است بین تولیدکنندگان متفاوت باشد، همه سیستم‌های اشعه ایکس از سایه‌های نارنجی برای نشان دادن مواد «ارگانیک» استفاده می‌کنند. این به این دلیل است که بیشتر مواد منفجره، ارگانیک هستند. اپراتورهای دستگاه بازرسی ایکس ری، آموزش دیده‌اند تا به دنبال اقلام مشکوک باشند و موارد مشکوک نه فقط، تفنگ یا چاقو، بلکه هر چیزی است که می تواند جزء یک وسیله انفجاری دست‌ساز باشد. از آن‌جایی که چیزی به نام بمب تجاری موجود نیست، بمب‌های دست ساز راهی برای کنترل بیشتر تروریست‌ها و هواپیماربایان هستند. یک بمب دست‌ساز را می‌توان به روش‌های مختلف ساخت، از بمب‌های لوله‌ای معمولی تا بمب‌های پیچیده با کنترل الکترونیکی.